Urodziła się w 1983 roku. Ma kurdyjskie korzenie, ale od dziecka mieszka w Szwecji. Jest pisarką i bibliotekarką. Debiutowała w 2018 roku dobrze przyjętym przez krytyków Horyzontem zdarzeń – książka była nominowana do nagrody Katapult Prize. W 2021 roku w Szwecji ukazała się jej druga powieść Singulariteten.

fot. Carla Orrego Veliz

Urodził się w 1977 roku, jest absolwentem szkoły pisarskiej. Jego dwie pierwsze powieści, wydane w latach 2004 i 2008, zdobyły uznanie prasy w Danii. Jako trzecia ukazała się Śmierć jeździ audi, za którą autor otrzymał Europejską Nagrodę Literacką w 2013 roku.

fot. Thomas Lekfeldt / PAP

Profesor Uniwersytetu Gdańskiego, kierownik Zakładu Historii Średniowiecznej Polski i Nauk Pomocniczych Historii w Instytucie Historii. Od 2004 r. jest redaktorem rocznika „Studia z dziejów średniowiecza”. Autor ponad 200 publikacji naukowych związanych głównie z dziejami politycznymi Polski X-XV w. (zwłaszcza Pomorza Wschodniego), genealogii i heraldyki, m.in.: Poczet książąt gdańskich. Dynastia Sobiesławiców w XII-XIII wieku, Rzeź i zniszczenie Gdańska przez Krzyżaków w 1308 roku.

Pianista po warszawskiej Akademii Muzycznej, przez lata w Finlandii uczył gry na fortepianie. Po powrocie do Polski zajął się tłumaczeniem tekstów użytkowych i literackich; od czasu warsztatów dla tłumaczy literatury zorganizowanych przez FILI i STL w 2018 roku przekładem literackim zajął się zawodowo. Jest członkiem Kolektywu Tłumaczy Literatury Fińskiej KIRJA. W 2020 roku dostał wyróżnienie w Konkursie Translatorskim 16. Międzynarodowego Festiwalu „Opowiadania” za przekład prozy Petriego Tamminena. W przekładzie dużych form debiutował Pułkownikową Rosy Liksom (Marpress 2023).

Autor książek wierszem (wsie, animalia, miscellanea; pustko) i prozą (Szalejów; Franciszka, Maryśka i ja). Laureat kilku nagród, m.in. Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za najlepszy debiut poetycki, Złotego Środka Poezji, Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny; nominowany do Nagrody im. Witolda Gombrowicza, Nagrody Conrada, Nagrody im. Wisławy Szymborskiej oraz Nagrody Literackiej m. st. Warszawy. Tłumacz z języka duńskiego (Po słońcu Jonasa Eiki, Nordkraft Jakoba Ejersbo). Chciałby żyć w idealnym świecie, w nim zaś być jak Misia Troskliwe Serce z Troskliwych misiów, serwować tęczę.

Absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Gdańskiego, przewodnik po Górze Gradowej i Oliwie, pracownik Hevelianum. Autor książek poświęconych gdańskiej herstorii: Czarownice, mieszczki, pokutnice (2020) oraz Proszarki, celebrytki i święte (2023). Twórca strony Gedanarium oraz współtwórca (z żoną Alicją) podkastów „Makabreski” i „Historia Gdańska dla każdego”. Współpracuje z wieloma instytucjami kultury w mieście. Mieszka na Strzyży, jest opiekunem psa Lucka.

fot. Dominik Paszliński, www.gdansk.pl

W 1950 r. skończył Szkołę Jungów Państwowego Centrum Wychowania Morskiego w Gdyni i na morzu przepracował 27 lat, głównie jako starszy marynarz. Związany zawodowo z pracą na morzu, zaczął też amatorsko, acz z powodzeniem, uprawiać malarstwo.

Rocznik 1988, tłumaczka literatury szwedzko- i niemieckojęzycznej, absolwentka skandynawistyki (BA) na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie i interdyscyplinarnych studiów rejonu Morza Bałtyckiego (MA) na Uniwersytecie w Turku. Stypendystka S. Fischer Stiftung. Na polski przełożyła ze szwedzkiego m.in. Karin Smirnoff, Elin Annę Labbę, Ingmara Bergmana i Fredrika Backmana. Z urodzenia warszawianka, z wyboru nomadka przemieszczająca się między Niemcami, Finlandią, Szwecją i Estonią. Ostatnio odkryła też Norwegię.

fot. Łukasz Kowalkowski

Autor ponad dwudziestu książek beletrystycznych, głównie powieści, także dla dzieci i młodzieży, kilku sztuk teatralnych i wielu słuchowisk radiowych. Jego utwory tłumaczono na niemiecki, rosyjski, czeski, japoński oraz angielski.

Profesor Uniwersytetu Gdańskiego, skandynawista, doktor honoris causa uniwersytetu w Umeå. Urodził się w 1931 roku w Jarocinie. W latach 50. osiadł na stałe w Gdańsku. Autor licznych książek i publikacji poświęconych kulturze szwedzkiej oraz historii i relacjom polsko-szwedzkim.

Rocznik 1979. Tłumaczka literatury szwedzkiej, literaturoznawczyni, koordynatorka projektów literackich. Jest współzałożycielką Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Od roku 2015 współtworzy Gdańskie Spotkania Tłumaczy Literatury „Odnalezione w tłumaczeniu”. Jest laureatką Nagrody im. Wisławy Szymborskiej 2018 za przekład książki Linn Hansén Przejdź do historii. Przekłada, co jej się podoba, między innymi prozę Tove Jansson, Idy Linde i Agnety Pleijel oraz współczesne szwedzkie poetki.

fot. Rafał Polkowski

Urodzona w 1988 roku w Pszczynie. Psycholożka i ratowniczka medyczna z niezaspokojoną ciekawością drugiego człowieka. Współtworzy projekt Ratunkowa w Roztoce. Mieszka i pracuje na południu Polski, ale serce oddała Północy. Sonia, Piotrek i tajemnica rzygaczy jest jej debiutem literackim.

fot. Beata Kanik

Doktor historii, wykładowca na Uniwersytecie Gdańskim. Wcześniej pracownik m.in. Hevelianum i Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Pasjonat i badacz dziejów Gdańska oraz Sopotu w XIX-XX w., znawca historii okresu międzywojennego oraz II wojny światowej, szczególnie Rzeszy Niemieckiej. Autor m.in. książek: Dwudziestolecie pomiędzy. Miniatury o Wolnym Mieście Gdańsku (1920-1939) (2022), Góra Gradowa – krótka historia (2020) oraz „Miasta skoszarowane”. Gdańsk i Sopot jako garnizon Wehrmachtu w latach 1939-1945 (2019).

fot. Dawid Linkowski

Poetka i pisarka, jedna z najważniejszych postaci w duńskiej literaturze XX wieku. Urodziła się i wychowała w kopenhaskiej dzielnicy robotniczej Vesterbro. Debiutowała w 1941 roku zbiorem wierszy Dziewczęcy umysł. W swojej twórczości często powoływała się na wątki autobiograficzne, łącząc opisy życia kopenhaskiej klasy robotniczej z lat 30. i 40. i doświadczeń kobiecych. Do jej najważniejszych dzieł należą: Ulica dzieciństwa (1943), Trylogia kopenhaska (1967-1971), Twarze (1968).

fot. Ingvar Andersson, DN TT Newsagency Forum

Tłumaczka literacka z języka norweskiego i literaturoznawczyni. Opublikowała ponad dziewięćdziesiąt przekładów, m.in. Larsa Myttinga, Niny Lykke czy Marie Aubert. Członkini i sekretarzyni zarządu centralnego Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. W 2014 roku obroniła rozprawę doktorską o teatrze epickim Jensa Bjørneboe, pracuje w Instytucie Skandynawistyki i Fennistyki Uniwersytetu Gdańskiego. Jej zainteresowania naukowe to m.in. najnowsza proza norweska oraz teoria i praktyka przekładu. Uwielbia dydaktykę i swoich studentów.

fot. Katarzyna Dawidziuk

Urodził się w 1950 roku w Bydgoszczy. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim oraz Studium Wiedzy o Teatrze, Filmie i Telewizji. Był korektorem w Gdańskim Wydawnictwie Prasowym i nauczycielem języka polskiego w szkole średniej. W 1987 roku wyemigrował do Niemiec, gdzie mieszka do dziś. Od 1991 roku pracował jako wychowawca w ośrodku opieki dla osób niepełnosprawnych intelektualnie, a od 1996 także jako dziennikarz w kilku polskojęzycznych czasopismach ukazujących się w Niemczech. Publikował w „Przekroju” i dziennikach Wybrzeża. Jest przewodnikiem turystycznym polskich wycieczek.

(1968–2008)

Dziennikarz i pisarz. Dorastał w Aalborg w Danii oraz w Tanzanii w Afryce. Wydana w 2002 roku powieść Nordkraft szybko stała się bestsellerem i została przetłumaczona na inne języki. Autor otrzymał za nią prestiżową duńską nagrodę literacką Złoty Laur. W 2005 roku powieść została zekranizowana. Następnej książki Ejersbo nie zdążył ukończyć przed śmiercią. Afrykańską trylogię wydano pośmiertnie w 2009 roku jako zbiór opowiadań i dwie powieści: Eksil, Revolution i Liberty.

Aktor, tłumacz, dziennikarz. Przekłady z islandzkiego na polski zaczął w wieku 15 lat od wierszy Jónasa Hallgríssona. Występował na scenach Gdańska, Białegostoku i Reykjaviku. Dotychczas przetłumaczył około 50 islandzkich powieści, tomów poezji i sztuk teatralnych takich twórców jak Hallgrímur Helgason, Sjón, Arnaldur Indriðason, Steinar Bragi, Sigríður Hagalín, Lilja Sigurðardóttir, Jón Kalman, Elísabet Jöklusdóttir i Sigurbjörg Þrastardóttir czy Linda Vilhjálmsdóttir (nagroda Europejski Poeta Wolności 2018). Prowadzi stronę e-sagi.pl, gdzie popularyzuje islandzką klasykę.

1929-2003

Pisarz, dziennikarz, reporter. Urodził się w Kaliszu, od 1949 r. mieszkał w Gdańsku, a od 1980 r. w Warszawie. W latach 1950-1974 związany zawodowo z Radiem Gdańsk, od 1968 r. jako redaktor naczelny rozgłośni. Autor wielu artykułów i audycji o tematyce marynistycznej i obyczajowej. Podróżował do Afryki, Azji i Skandynawii. Wieloletni redaktor w Krajowej Agencji Wydawniczej oraz w dzienniku „Rzeczpospolita”. Jako pisarz debiutował w 1961 r. powieścią Mewy. Jego dorobek literacki to 29 książek, 3 dramaty oraz 2 scenariusze filmowe. Odznaczony m.in. Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

fot. Zbigniew Kosycarz KFP

Skandynawistka, literaturoznawczyni, wykładowczyni w Instytucie Skandynawistyki i Fennistyki Uniwersytetu Gdańskiego. W 2000 roku na Uniwersytecie Adama Mickiewicza obroniła doktorat na temat tożsamości kobiet we współczesnej duńskiej powieści historycznej. Tłumaczy od 2012 roku, dotychczas ukazały się m. in. Vivian Chiristine Hesselholdt (2018), Kasztanowy ludzik Sørena Sveistrupa (2019), a w duecie z Agatą Lubowicką Jak być człowiekiem Svenda Brinkmanna (2020).

Urodziła się w 1974 roku, dorastała w Molde. Studiowała na Uniwersytecie w Oslo, ma doktorat z matematyki za rozprawę poświęconą fraktalom. Debiutowała w 2019 roku powieścią Oprzyj swoją samotność o moją. W 2021 roku książka ukazała się również po angielsku i po polsku.

fot. Agnete Brun

Fizyk, muzyk, historyk i niestrudzony popularyzator wiedzy o Gdańsku. Urodził się w 1928 r. w Lidzie, od 1948 r. mieszka na Wybrzeżu. Od 1967 r. publikuje książki poświęcone historii miasta i angażuje się w odrestaurowanie zabytków. W latach 1990-1994 przewodniczący Rady Miasta Gdańska. Za swoją działalność odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz tytułem Honorowego Obywatela Gdańska. Jego książki oraz wykłady od lat cieszą się niesłabnącą popularnością wśród osób zainteresowanych historią stolicy Pomorza.

Urodził się w 1980 roku w Jełgawie. Debiutował powieścią Jełgawa ’94, która przyniosła mu uznanie oraz Nagrodę Literacką Unii Europejskiej w 2014 roku. Następnie wydał zbiór opowiadań Tīģeris wyróżniony najważniejszą łotewską nagrodą literacką LALIGABA. W przygotowaniu jest powieść Decembris z gatunku true crime.

Urodził się 24 listopada 1955 w Reykjaviku. Jeden z najpopularniejszych islandzkich autorów i scenarzystów swojego pokolenia. Laureat wielu nagród literackich, członek Stowarzyszenia Pisarzy Islandzkich. Autor kilkudziesięciu powieści, nowel i wierszy. Pierwszą powieść Þetta eru asnar Guðjón wydał w 1981 r. Dwa lata później ukazał się pierwszy tom trylogii Wyspa diabła, która przyniosła mu popularność i doczekała się adaptacji filmowej i teatralnej oraz licznych przekładów. W 1993 roku wydał pierwszą książkę dla dzieci. Mieszka w Reykjaviku. Jest żonaty, ma cztery córki.

Rocznik 1985. Dziennikarz, pisarz, absolwent teorii komunikacji, zdobywca tytułu Prasowego Dziennikarza Roku 2021 w Finlandii. Zajął drugie miejsce w helsińskim konkursie na debiut roku za swój zbiór opowiadań Gorilla (2013). Następnie wydał książkę Omenakrokotiilin kuolema (2016), która jest serią powiązanych ze sobą historii o przypadkowości zdarzeń. W 2019 roku ukazała się jego pierwsza powieść Polowanie na małego szczupaka. Książka zdobyła wiele nagród w Finlandii, w tym Lapońską Nagrodę Literacką. Dotychczas przetłumaczono ją na sześć języków.

fot. Laura Malmivaara

Jeden z najważniejszych pisarzy dzisiejszej Estonii, ceniony za swój wyrazisty styl, talent do tworzenia niezapomnianych postaci i opowieści oraz wszechstronność. Autor powieści, dramatów, książek dla dzieci, pamfletów, współpracuje z telewizją i prasą.

Urodził się w 1970 r., studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie w Tartu, pracuje w dzienniku „Eesti Päevaleht”. Jako powieściopisarz debiutował w 1995 r., a sławę przyniosły mu Rehepapp ehk november (2000) i Mees, kes teadis ussisõnu (2007), której polskie wydanie pt. Człowiek, który znał mowę węży jest dwunastym przekładem.

Pisarka i poetka, regionalistka, nauczycielka, absolwentka historii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Autorka kilkunastu książek związanych z regionem Pomorza, Kujaw i swojej rodzinnej Ziemi Chełmińskiej, głównie zbiorów legend. Laureatka nagród literackich: „Piękne słowo” na Kociewskich Targach Wydawniczych (2015), Costerina 2014, „Złoty Kruk” (2013) i innych. Interesuje się mitologią, symboliką, folklorem, rękodzielnictwem. Lubi podróżować.

Pisarz, nauczyciel języka fińskiego oraz kreatywnego pisania. Urodził się w 1972 roku, studiował literaturę na Uniwersytecie w Turku. Autor powieści, opowiadań, wierszy i esejów. Jest zafascynowany twórczością Witolda Gombrowicza, którą się inspiruje. Zdobywca nagród literackich, w tym Europejskiej Nagrody Literackiej w 2010 roku. Poza czytaniem jego ulubioną rozrywką jest jazda na rowerze po Archipelagu Turku.

fot. Veikko Somerpuro

*1988 in Tychy (Polen) geboren. Übersetzt aus dem Polnischen, Spanischen und Englischen. Studierte in Lepizig, Santiago de Chile, Poznań und Monterey und lebt jetzt in Süddeutschland. Für ihre Übersetzungen wurde sie mehrfach ausgezeichnet, unter anderem durch das Literarische Colloquium Berlin, die Robert Bosch Stiftung und die Vereinten Nationen.

Urodził się w 1935 r. w Sarnach na Wołyniu w rodzinie podoficera zawodowego. Uniknął wywózki na Sybir i śmierci podczas rzezi wołyńskiej. Wysiedlony z rodziną na tzw. Ziemie Odzyskane.

Pochodzi z łotewskiej Rzeżycy, z rodziny artystycznych dysydentów. Rocznik 1985. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych Łotwy oraz słuchacz kierunków artystycznych w Manchester Metropolitan University. W 2019 roku opublikował Hohmę, a w 2021 roku ukazała się powieść Disagio, nagrodzona Łotewską Nagrodą Literacką. Obecnie pracuje nad powieścią historyczną o łotewskim ruchu dekadenckim podczas rewolucji 1905 roku. Pisze również opowiadania, współpracuje z redakcją czasopisma „Rīgas Laiks” i od czasu do czasu prowadzi literacki talk show w łotewskim Radio 1.

fot. Sintija Šlēgele

Pisarka, absolwentka kursów kreatywnego pisania i Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej w Katowicach. Mieszkanka Śląska, zauroczona polskim Wybrzeżem. Publikuje opowiadania w miesięczniku społeczno-kulturalnym „Śląsk”. Debiutowała w 2021 roku wydaniem powieści Niebieska łódka, która doczekała się kontynuacji w postaci Ruchomych piasków (2023). Lubi podróże i sztukę.

Absolwent Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni (1988). Przeszedł wszystkie stopnie kariery oficerskiej, głównie w korporacjach naftowych British Petroleum i Chevron. Uzyskał dyplom kapitana żeglugi wielkiej w 1999 roku. Przez rok mieszkał i pracował w Singapurze. Jego życiową pasją są podróże po świecie, uwielbia dobrą literaturę i teatr, namiętnie uprawia kitesurfing.

Ekspertka od ludzi żyjących w niekonwencjonalnych warunkach, na pograniczu kultur. Urodzona w Laponii w Finlandii, córka rolników i hodowców reniferów. W wieku 17 lat wyjechała do Helsinek, a potem podróżowała po Europie, mieszkając w squotach i komunach. Jest pisarką, fotografką, filmowczynią, dla której sztuka jest sposobem na życie. Laureatka Nagrody Literackiej Finlandia (2011), jej książki przetłumaczono dotychczas na 18 języków.

fot. Pekka Mustonen

Profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Zajmuje się historią literatury Młodej Polski, a ponadto mitologią słowiańską w literaturze, literaturą regionalną Kaszub i Kociewia, edytorstwem, krytyką literacką. Jest autorem, edytorem, redaktorem i współredaktorem blisko pięćdziesięciu książek, w tym piętnastu autorskich.

Szczecinianka, tłumaczka i badaczka literatury duńskiej. W 2014 roku na Uniwersytecie Gdańskim obroniła na doktorat z literaturoznawstwa poświęcony relacjom z ekspedycji polarnych. W jej dorobku znajduje się ponad 30 tytułów, między innymi Ulica dzieciństwa Tove Ditlevsen (2021) i książki Knuda Rasmussena. Często pracuje w duecie z Justyną Haber-Biały. Uwielbia wycieczki rowerowe i podróże na Północ, zwłaszcza tę najdalszą.

Urodziła się w 1947 r. w Kökari na Wyspach Alandzkich. Pisarka i poetka z tytułem profesora sztuki. Dotychczas opublikowała ponad 20 książek, w tym powieści, zbiory wierszy oraz literaturę non-fiction. Wielokrotnie doceniana za swoją twórczość, m.in. trzykrotnie otrzymała państwową nagrodę literacką Finlandii (1971, 1982, 1992) oraz dwa razy była nominowana do Nordyckiej Nagrody Literackiej. Za powieść Lód zdobyła Nagrodę Finlandia w 2012 r.

fot. Cata Portin

Rodowity ryżanin, mieszka w Polsce od lat 90. Absolwent filologii łotewskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, obecnie wykładowca na tej uczelni. Przetłumaczył do tej pory cztery książki i jedną sztukę teatralną. Gra i śpiewa w zespole Dziwy, organizuje festiwal „Łotwo i przyjemnie”. Jest członkiem Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury.

fot. Dawid Majewski

Absolwent skandynawistyki na Uniwersytecie Gdańskim, wieloletni wiceprezes Towarzystwa Polsko-Szwedzkiego w Gdańsku. Autor artykułów poświęconych historii i kulturze Szwecji, twórca pierwszej na Wybrzeżu witryny internetowej w języku szwedzkim promującej historię, kulturę i atrakcje turystyczne regionu pomorskiego. Przetłumaczył na polski kilkadziesiąt książek szwedzkich autorów, m.in. Petera Englunda, Leifa GW Perssona czy spółki autorskiej Roslund & Hellström.

Pisarka, scenarzystka, tłumaczka, wieloletnia nauczycielka polonijna na Wschodzie. Pochodzi z małej miejscowości Stara Dąbrowa. Za scenariusz do filmu Mleczny brat w reżyserii Vahrama Mkhitaryana zdobyła nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Złota Morela w Erywaniu i została nominowana do Nagrody Polskiego Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego. Debiutowała w 2019 roku zbiorem Morkut i inne opowiadania. W 2023 roku otrzymała Nagrodę Literacką im. Marka Nowakowskiego za książkę Szalom bonjour Odessa.

fot. Nairi Mkhitaryan

Rozpoczął karierę literacką od wydawanych samodzielnie eksperymentalnych tomów poetyckich, następnie przeszedł do bardzo naturalistycznej prozy. W swej twórczości luźno miesza historię i fikcję, fakty i fantazję, alchemię i ezoterię z ironicznym, ale ciepłym humorem. Dotychczas opublikował sześć powieści, za które w Estonii otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia. W 2016 roku zdobył Nagrodę Literacką Unii Europejskiej za powieść Gogolowe disco.

fot. Priit Myrk

Opolanka, tłumaczka literatury estońskiej, członkini Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. W pracy realizuje swoje największe fascynacje: język, literaturę i Estonię. Często powraca do ulubionego kraju, odwiedzając estońskich przyjaciół i księgarnie. W jej przekładzie ukazały się dotąd powieści Andrusa Kivirähka Człowiek, który znał mowę węży (2020) i Listopadowe porzeczki (2021), Paavo Matsina Gogolowe disco (2022), esej Jaana Kaplinskiego Ojcu (2016) oraz liczne książki dla dzieci.

Urodził się w Erewaniu, jest reżyserem, scenarzystą i fotografem. Ukończył reżyserię filmów fabularnych na Armeńskim Państwowym Uniwersytecie Pedagogicznym. Od 2009 r. mieszka i pracuje w Polsce. Absolwent Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Jego filmy, polsko-ormiańskie koprodukcje: niezależny dokument krótkometrażowy Pieśń pasterza oraz fabularny debiut krótkometrażowy Mleczny brat były pokazywane w programach konkursowych prawie 70 festiwali filmowych w Polsce i na całym świecie, gdzie zdobyły ponad 30 nagród i wyróżnień.

W 2016 r. obronił tytuł doktora sztuki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 2012 r. prowadzi zajęcia na ASP w Gdańsku, jest adiunktem Katedry Fotografii na Wydziale Rzeźby i Intermediów.

Rocznik 1970, absolwent filologii fińskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował z Finami w fabryce autobusów we Wrocławiu i stoczni Aker Yards w Helsinkach, a od lat zajmuje się literaturą. Tłumaczy z języka angielskiego oraz z fińskiego, dotychczas były to między innymi: powieści Sofi Oksanen, Wierzyliśmy jak nikt Rebekki Makkai (2020), Rok zająca Arto Paasilinny (2020) i Polowanie na małego szczupaka Juhaniego Karili (2021). Wyróżniony nagrodą „Literatury na Świecie” i nagrodą państwową Ministerstwa Kultury Finlandii.

fot. Alena Susłowa-Musielak

Urodziła się we Frankfurcie nad Menem w 1988 r., mieszka w Lipsku. W sztucznym świetle to jej literacki debiut, za który otrzymała nominację do kilku nagród literackich, w tym do najważniejszej w Niemczech Deutscher Buchpreis 2020.

fot. PAP / DPA / Arne Dedert

Urodziła się w 1979 roku w Wyłkowyszkach. Absolwentka filologii litewskiej na Wileńskim Uniwersytecie Pedagogicznym; pisarka, nowelistka, eseistka, recenzentka. Debiutowała w 2000 roku zbiorem nowel pt. Drožlės. W latach 2015-2018 wydała trzy powieści dla młodzieży, stając się uznaną autorką w tej dziedzinie. Laureatka Europejskiej Nagrody Literackiej za zbiór nowel Piramidy dni (2019) oraz najważniejszych litewskich nagród w dziedzinie nowelistyki: Antanasa Vaičiulaitisa i Jurgisa Kunčinasa. Pracuje w czasopiśmie literackim „Literatūra ir menasˮ.

fot. Milda Juknevičiūtė

Jeden z najwybitniejszych prozaików pokolenia niepodległości Armenii. Otrzymał Nagrodę Młodzieży Prezydenta RA oraz w 2021 roku Nagrodę Literacką Unii Europejskiej. W 2018 roku ukończył International Writers Program na University of Iowa w USA. Jest autorem czterech książek, z których dwie przetłumaczono na język angielski, francuski, ukraiński, bułgarski, serbski i albański. Na podstawie jego prozy wystawiono spektakle, powstały utwory muzyczne oraz opera kameralna. W 2020 roku opublikował powieść P/F.

Poeta, literaturoznawca, tłumacz. Laureat III Nagrody im. Juliusza Bardacha za dysertację doktorską i nagrody honorowej Instytutu Kultury Litwy (Lietuvos kultūros institutas) za działalność przekładową. Członek Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury oraz Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy. Przekładał między innymi książki Tomasa Venclovy, Leonidasa Donskisa, Ričardasa Gavelisa, Kristiny Sabaliauskaitė i Dalii Grinkevičiūtė.

fot. Małgorzata Stefanowicz-Pecela

Pisarka i poetka, współtwórczyni spektakli poetyckich. Prowadzi warsztaty twórczego pisania i spacery zielarsko-literackie. Autorka tekstów piosenek na płycie Piórko Natalii Grzebały, czterech tomów poetyckich, prozy Utkanki oraz trzech powieści: Szklanka na pająki, Gaja. Historia prawdziwa i Kraboszki. Na motywach tej ostatniej powstał spektakl Rodzanice w Teatrze Gdynia Główna w reżyserii Ewy Ignaczak z udziałem grupy śpiewaczek z Akademii Głosów Tradycji.

fot. www.aleksandrakoscianiuk.pl

Ilustratorka, autorka książek dla dzieci, nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej. Opublikowała m.in.: Szmatki z tęczowej szufladki (2009), Bee, mee i kukuryku (2010), Baraszkujemy. 20 prostych zabaw z malutkim dzieckiem (2012) oraz serię Mała wiedźma Jagodzia (2007). Prowadzi warsztaty literackie i twórcze dla dzieci i rodzin. Od kilku lat zajmuje się gawędziarstwem, opowiadając baśnie w konwencji teatru Kamishibai. Mieszka w Sopocie z mężem i córkami.

Jedna z najpopularniejszych duńskich pisarek, bez trudu poruszająca się w różnych gatunkach. Debiutowała w 1990 roku zbiorem opowiadań Imod en andens ro. Wydana w 2016 roku powieść Piękno ludu stała się ogromnym sukcesem w Danii. Zdobyła duńską nagrodę De Gyldne Laurbær dla najlepiej sprzedających się książek oraz nagrodę literacką dziennika „Politiken”. W 2018 roku ukazała się kontynuacja tej powieści Vi kunne alt.

fot. Robin Skjoldborg

Architekt, gdańszczanin. W czasie studiów współtworzył kabarety w legendarnych gdańskich klubach Żak i Rudy Kot. W 1969 roku powołał do życia Klub Twórczy „Witkacy” – miejsce nieformalnych kulturalno-towarzyskich spotkań z artystami, poetami, muzykami (w tym z guru awangardy jazzowej Helmutem Nadolskim). Dzieciństwo spędzone na gdańskiej Oruni, nieopodal Bastionu Jezuitów, determinowało późniejsze zainteresowania mroczną, nieoficjalną historią Gdańska.

Anglistka, gdynianka, pisarka. Zadebiutowała w 2013 roku anglojęzyczną powieścią Oenone. Później ukazała się dwutomowa powieść przygodowo-obyczajowa Tangents (przetłumaczona także na język szwedzki), nowele The Belt i The Garden oraz opowiadanie Coming home for Christmas. Pierwszą  jej powieścią wydaną w języku polskim jest Psychopomp. Kolekcjonerka płyt i miłośniczka psów. Marzy o ponownej wizycie w Kanadzie i zwiedzeniu jej wzdłuż i wszerz.

fot. Justyna Prabucka Photography

Urodziła się w 1989 roku w Monachium, gdzie mieszka do dziś; dorastała w Austrii. Jest pisarką, felietonistką, filmowczynią i artystką wizualną. Jej filmy krótkometrażowe były pokazywane na licznych festiwalach w Niemczech oraz m.in. w Pekinie. Jest laureatką nagrody Bayern 2-Wortspiele za debiutancką powieść Still halten (2017). Za powieść Czempionki otrzymała nominację do Bawarskiej Nagrody Literackiej (2021).

fot. Tanja Kernweiß

1952-2020

Dziennikarz, historyk, muzealnik i żeglarz. Jako publicysta specjalizuje się w problematyce morskiej, obejmującej historię i współczesność budownictwa okrętowego, portów żeglugi morskiej i śródlądowej, szkolnictwa morskiego oraz żeglarstwa. Publikuje głównie w „Dzienniku Bałtyckim”, jest też redaktorem naczelnym „Kuryera Gdańskiego”.

Tłumaczka literatury łotewskiej i litewskiej, prozaiczka, redaktorka i publicystka „Przeglądu Bałtyckiego”. Ukończyła Bałtystykę na Uniwersytecie Warszawskim, a także kursy językowe na Uniwersytecie Wileńskim i Uniwersytecie Łotwy. Członkini Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Przekłada zarówno prozę, jak i poezję. Tom wierszy Ingi Gaile Wielkanoc w jej tłumaczeniu nominowany był do nagrody Europejski Poeta Wolności 2020. Mieszka w Warszawie.

fot. Diāna Lozko

Tłumaczka literatury niemieckojęzycznej. Stypendystka europejskiego programu TransStar Europa i uczestniczka licznych warsztatów, kilkukrotnie zdobyła wyróżnienia w ogólnopolskim konkursie na najlepszy przekład z języka niemieckiego. Przełożyła między innymi tom esejów Esther Kinsky Obcowanie z obcym (wspólnie ze Sławą Lisiecką, Od Do 2021) oraz powieści W sztucznym świetle Deniz Ohde (Marpress 2022) i Gość Ariane Koch (Drzazgi 2022). Gdańszczanka, mieszka w Berlinie.